KONSEKWENCJE
Poziom i rodzaj urazu zależą od siły uderzenia ludzkiego ciała o powierzchnię akwenu wodnego lub o jego dno. W związku z czym rozróżnia się rodzaj obrażeń zależnie od natężenia zderzenia człowieka z taflą wody. Podstawowymi czynnikami jest wysokość, z której dana osoba skacze do wody, głębokość kąpieliska oraz waga osoby skaczącej. W zależności od wymienionych zmiennych, uszkodzenia ciała mogą być lekkie lub ciężkie. W skrajnych przypadkach taki skok może zakończyć się śmiercią dla skoczka pchanego brawurą lub upojeniem alkoholem bądź obiema przyczynami jednocześnie.
Zdrowotne skutki skoku „na główkę” zależą w głównej mierze od miejsca, gdzie dana osoba doznała uszczerbku na zdrowiu. Te urazy mogą być zwykłym mrowieniem w ciele, wzdłuż kręgosłupa, które często same z siebie ustępują bądź po wizytach u rehabilitanta. Są to drobne dolegliwości nie rzutujące na całokształt zdrowia pacjenta. Natomiast, im bliżej wyższych partii ciała i głowy, tym mamy do czynienia z poważniejszymi uszkodzeniami, jak złamanie kręgosłupa lub w najgorszym wypadku naruszeniem rdzenia kręgowego.
PIERWSZA POMOC
Kiedy jesteśmy świadkami takiego brawurowego zachowania, a skoczek nie wypływa z wody lub coś jest z nim nie tak, należy jak najszybciej udzielić mu pierwszej pomocy. Pod żadnym pozorem nie szarpiemy osoby poszkodowanej ani nie próbujemy gwałtownie wciągnąć ją za brzeg przez ciągnięcie za ręce i nogi. Nie wolno też brać poszkodowanego na ręce, próbując wyjąć go z kąpieliska. W miarę możliwości należy czekać na wezwaną pomoc specjalistyczną w wodzie. Jeśli poszkodowany nie oddycha, delikatnie wyciągamy go na brzeg, zabezpieczyć głowę i wykonać czynności reanimacyjne.
