JAKIE SĄ PRZYCZYNY PADACZKI?
Ataku epilepsji można dostać w każdym momencie i miejscu. Z tego powodu ważne jest, by mieć świadomość, jak sobie z nim radzić. Niestety, padaczka należy do chorób, w przypadku których trudno jest podać dokładną przyczynę. Dotychczas ustalono jedynie czynniki, jakie mogą wpłynąć na jej rozwój. Należą do nich:
- urazy głowy i mózgu;
- nowotwory ośrodkowego układu nerwowego;
- choroby neurologiczne;
- udary mózgu;
- guzy mózgu;
- infekcje matki w trakcie trwania ciąży;
- wady wrodzone;
- komplikacje w trakcie porodu;
- malformacje naczyniowe w obrębie mózgu;
- genetyczne predyspozycje do epilepsji.
JAKIE SĄ OBJAWY PADACZKI?
Gdy myślimy o epilepsji, do głowy przychodzi od razu obraz leżącej na ziemi i drżącej osoby. Ta choroba na tle nerwowym najczęściej objawia się atakami, które funkcjonują również pod nazwą napadów padaczkowych. W znacznej części przypadków są one gwałtowne i wiążą się z intensywnymi, niekontrolowanymi drgawkami. Sprawia to, że osoba chora cierpi na chwilową dysfunkcję spowodowaną bioelektrycznym wyładowaniem w mózgu. Chory nie ma wtedy świadomości, co się dzieje i nie ma kontroli nad swoim ciałem. Jednak stopień natężenia ataku może być różny.
CO WYWOŁUJE ATAKI EPILEPSJI?
Atak padaczki może spowodować wiele czynników, które często się na siebie nakładają. Oznacza to, że nie zawsze wywołują go te same bodźce. Najczęściej występuje on w wyniku dużego wysiłku fizycznego lub psychicznego albo zmęczenia i zbyt małej ilości snu. Do pojawienia się napadu padaczkowego może przyczynić się także infekcja, wysoka gorączka, spożycie alkoholu czy przebywanie w silnie oświetlonym pomieszczeniu z migającymi światłami.
JAKIE SĄ RODZAJE ATAKÓW PADACZKOWYCH?
Padaczkę dzieli się na kilka typów ze względu na towarzyszące jej objawy. Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje ataków epilepsji, czyli ogniskowe i uogólnione. Pierwsze inicjowane są przez nadmierne wyładowania elektryczne komórek nerwowych w określonym obszarze struktury mózgowej. Do tej grupy zalicza się napad prosty, w trakcie którego dochodzi do dysfunkcji ruchowej, czuciowej lub psychicznej. Chory jest wtedy świadomy tego, co się dzieje. Drugą odmianą z grupy ataków ogniskowych jest napad złożony. W tym przypadku również dochodzi do dysfunkcji, lecz chory tymczasowo traci świadomość.
- Z kolei do napadów uogólnionych zalicza się:
- napad toniczny - gwałtowny skurcz różnych grup mięśniowych;
- napad atoniczny - nagła niekontrolowana wiotkość ciała;
- napad nieświadomości - chwilowa utrata świadomości;
- napad miokloniczny - kilkusekundowe zrywy różnych partii mięśni;
- napad toniczno-kloniczny - utrata świadomości, skurcz mięśni ciała, drgawki.
PRAWIDŁOWA PIERWSZA POMOC W ATAKU EPILEPSJI
Napad padaczkowy trwa najczęściej od kilku sekund do kilku minut. Alarmem świadczącym o nadchodzącym ataku jest tak zwana aura. W czasie jej trwania osoby zagrożone mają zmienione poczucie smaku i węchu. Niestety, nie wszyscy chorzy ją posiadają.
W przypadku ataku padaczki należy zadbać o bezpieczeństwo osoby, która go doświadcza i zabrać z jej zasięgu wszelkie niebezpieczne przedmioty. Następnie trzeba chronić jej głowę i kręgosłup przed urazem oraz zapewnić jej komfort i wsparcie. Po zakończonym ataku należy ułożyć taką osobę w pozycji bezpiecznej i kontrolować jej oddech. Dopiero wtedy wzywamy pogotowie ratunkowe.
W przypadku ataku epilepsji nie można krępować ruchów chorego i powstrzymywać drgawek siłą. Pod żadnym pozorem nie wolno wkładać mu do ust żadnych przedmiotów ani podawać płynów. W trakcie ataku niewskazana jest próba otwierania na siłę zaciśniętych szczęk chorego. Nie należy także wykonywać sztucznego oddychania ani wkładać mu pod głowę żadnych przedmiotów.
OPIS SZKOLENIA
Głównym motywem scenariusza jest przećwiczenie udzielenia pomocy osobie z atakiem padaczki. Uczestnik zaczyna przygodę na zatłoczonym peronie. Po przejściu paru kroków po peronie,zauważa chwiejącego się, a następnie upadającegoczłowieka. Mężczyzna ma atak epilepsji. Wokół niego gromadzi się spora grupa ludzi. Osoba wykonująca ćwiczenie ma za zadanie zabezpieczyć poszkodowanego. Aby to zrobić, musi:
- Odseparować tłum gapiów, aby nikt nie przeszkadzał w udzielaniu pomocy.
- Wyznaczyć osobę z tłumu do przytrzymania głowy osoby chorej.
- Wykonać telefon na linię alarmową 112.
- Ułożyć chorego w bezpiecznej pozycji.
Po wykonaniu powyższych kroków uczestnik czeka na nadchodzącą pomoc. Następuje koniec scenariusza.
JAK WYGLĄDA SZKOLENIE
Scenariusz ma dwa tryby rozgrywki, jednoosobowy lub grupowy. Po wyborze wersji ćwiczenia uczestnik lub uczestnicy mogą przejść do wykonywania odpowiedniego scenariusza. Forma ćwiczenia w tym scenariuszu to „krok po kroku”. Uczestnik ma po kolei wykonać określone działania, umożliwiające mu jego przejście. Do ćwiczenia zostaną wykorzystane okulary VR, kontrolery i tablet. W przypadku trybu grupowego jeden z uczestników zakłada na głowę gogle, umożliwiające przeniesienie się do wirtualnej rzeczywistości, a drugi trzyma tablet. Osoba z tabletem ma za zadanie pomagać osobie znajdującej się w cyfrowej trójwymiarowej przestrzeni. Na tablecie wyświetlają się wybrane kroki, które należy wykonać. W scenariuszu nie występuje ograniczenie czasowe. Po wykonaniu wszystkich działań można zacząć kolejny scenariusz.
